Thursday, May 3, 2007

Η μάχη

Λοιπόν, σήμερα ξύπνησα και είχα μια μεγαλειώδη ιδέα! Μια ιδέα η οποία ακόμα μοιάζει περισσότερο με σκαρίφημα παρά με πλήρες πλάνο, θα ήθελα όμως να την μοιραστώ μαζί σας. Τι θέλω να κάνω; Θέλω να παλέψω με έναν 200κιλο γορίλα. Όχι για πολύ ώρα. Ίσα ίσα μέχρι να μου σπάσει 5-6 πλευρά. (5 λεπτά το πολύ).

Αρχικά έλεγα να προσπαθήσω να τον χτυπήσω και εγώ, αλλά αφενός δεν έχω καμία τύχη απέναντι σε έναν γορίλα 250 κιλών, αφετέρου τα ζώα, αποδεδειγμένα, τα αγαπάω και δεν μπορώ να τα κακομεταχειρίζομαι.. Παρόλα αυτά σκέφτομαι αρχικά να τον εκνευρίσω. Ίσως να τον αποκαλέσω χοντροκώλη ή να πω κάτι για την μάνα του. Ένας αφηνιασμένος γορίλας, θα με χτυπήσει με περισσότερη ορμή ή έστω θα με χτυπήσει, γιατί ένας αδιάφορος μπορεί απλά να με κλάσει και να μην ασχοληθεί μαζί μου. Πρέπει να τον εξοργίσω λοιπόν. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να γίνει.

Μετά θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα με χτυπήσει στο πρόσωπο, γιατί όπως πολύ σωστά λέει και ο Johnny Knoxsville, “If the face is ok, then I guess we are ok”. Για το θέμα του προσώπου αρχικά σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω κράνος ράγκμπι ή μοτοσικλέτας, αλλά μου φάνηκε αρκετά φλώρικο και το ακύρωσα. Σκέφτομαι λοιπόν να φορέσω μια μάσκα με τη φάτσα της μάνας του γορίλα, ή ακόμα καλύτερα της γιαγιάς του, ελπίζοντας ότι ποτέ δεν θα χτυπούσε την γιαγιά του στο πρόσωπο.. Τέλος θα πρέπει να κατευθύνω με κάποιον τρόπο τα χτυπήματα του κατευθείαν στα πλευρά μου. Αυτό ακόμα δεν έχω βρει πως θα το κάνω. Ίσως απλά να πέφτω μόνος μου πάνω του με τα πλευρά, αλλά έτσι δεν θα γίνει σωστή δουλειά. Θέλω με κάποιον τρόπο να τον κάνω να με χτυπάει στα πλευρά.. Δε ξέρω.. Δε ξέρω…

Λοιπόν, περιμένω τις προτάσεις σας για τελειοποίηση της ιδέας, ενώ προσκλήσεις για το event θα μοιράσω την ερχόμενη Κυριακή έξω από την μοναδική ντίσκο που βρίσκεται στον επαρχιακό δρόμο Γαλαξιδίου-Ναυπάκτου. Μετά θα πάμε για μπύρες και θα στοιχηματίσουμε για το πόσο θα αντέξω.

Cheers!

45 κουτουράδες:

Anonymous said...

Νομίζω ότι εσύ θα με απασχολήσεις πολύ στο μέλλον...

Διαίσθηση.

Σχετικά με το θέμα σου, προτείνω να του τραγουδήσεις τους παρακάτω στίχους αφού έχεις προηγουμένως εφοδιαστεί με μάσκα γιαουρτιού από τον Κορρέ:

Έλα γοριλάκι
Πήδα το μαντράκι
Πιάσε με απ' το χέρι
Πάρε μ' αγκαλιά

Έλα γοριλάκι
Πήδα το μαντράκι
Σβήσε με τη μάνικα
όλη τη φωτιά

Τα λέμε το βράδυ, ελπίζω να μην έχεις φάει σκόρδο, το ξέρεις ότι με χαλάει όταν μεταμορφώνομαι.

mujahedin said...

Φοβάμαι ότι αν του πω αυτό το: «σβήσε με τη μάνικα…», απλά θα με κατουρήσει!
Πάντως η μάσκα γιαουρτιού ακούγεται καλή και εύγεστη πρόταση (“άλλα μην την πιείτε. Λουστείτε!”)
Όσο για το σκόρδο, το αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι (οι υπόλοιποι άλλωστε τρώμε λιβάνι, ο διάολος το αποφεύγει), πρώτον γιατί ρίχνει τη λίμπιντο, δεύτερον διότι καταστρέφει την αληθινή μαγεία που κρύβει ένα παιδικό σουβλάκι.
Το βράδυ θα κυνηγήσουμε παρέα λυκανθρώπους.. Είναι υπόσχεση! (Ποτέ δεν συμπάθησα αυτούς του τριχωτούς μπάσταρδους άλλωστε).

Unknown said...

Μπορω να ντυθω εγω γοριλλας (μικρη η διαφορά) και να σε σαπισω στο ξυλο. Μπορεις να βαλεις και μια πρωην σου αν θες!

Anonymous said...

Έχω ακούσει πάντως ότι τα γοριλλίσια ούρα είναι ευεργετικά.
Εγώ στη θέση σου θα το ρίσκαρα.

Και για το σκόρδο, εντάξει, βάλε λίγο σασπένς στη ζωή σου. Ούτε τζατζίκι δηλαδή;

Ήμαρτον.

mujahedin said...

@Lee: Όχι! Όχι! δεν θέλω να έχει συναισθηματισμούς το θέμα (Και το λέω ΕΓΩ αυτό. Ένας δακρυσμένος εραστής. Ένας σκορπιός με ωροσκόπο αιγόκερο). Θέλω απλά να μου σπάσει μερικά πλευρά ένας γορίλας. Χωρίς λόγο. Έτσι!
Αν ντυθείς εσύ γορίλας, απλά θα με λυπηθείς. Αν επίσης ντυθεί κάποια πρώην μου, θα είναι ότι πιο kinky θα έχει κάνει ποτέ, σημάδι προόδου, και θα πληγωθώ…
Μπορούμε όμως αν θες να με χτυπήσεις με μπαστούνι του μπέιζμπολ, ντυμένη μαζορέτα εσύ και Νταρθ Βέιντερ εγώ!

@ Αργυρένια: Αυτό με τα γοριλλίσια ούρα το έχω ακούσει και εγώ, αρκεί να μην είναι δηλητηριώδη. Ένας φίλος κάποτε στο ‘Ναμ (Βιετ-Ναμ), ήπιε ληγμένα ούρα γορίλα και από τότε δεν μπόρεσε να διαβάσει ξανά τον Ριζοσπάστη.. Τραγική ιστορία!
Για σκορδοτζατζίκια μην ακούω κουβέντα. Είναι το προπαγανδιστικό δεκανίκι της θρησκείας. Σουβλάκι θα τρως με χοιρινό καλαμάκι και μουστάρδα! Άκου τι σου λέω!
Πρέπει να διατηρούμαστε σε φόρμα!

Anonymous said...

Πωπω εντάξει, επιβεβαιώθηκε η θεωρία του χαλασμένου τηλεφώνου. Εγώ αυτό με τον ριζοσπάστη το έχω ακούσει για έναν τύπο στη Γιούτα της Αμερικής που έφαγε σκατά (με το μπαρδόν) βουβαλιού.

Τι να πει κανείς;

Μπορούμε τουλάχιστον να αλλάξουμε το καλαμάκι; Δεν μου αρέσει το χοιρινό, τίποτα σε κοτομπέηκον κάνει;

Ρε συ, το τζατζίκι σώζει ζωές.
Μία γυναίκα έφαγε στην Ινδία και περπάτησε. Ένας άνδρας μπόρεσε και έκανε παιδί στα 89 του.
Φάε τζατζίκι και τον γορίλλα τον έχεις για πλάκα.
Θα του κάνεις χα και θα τον ακινητοποιήσεις.

Άκου με και δεν θα χάσεις.

Anonymous said...

Πωπω εντάξει, επιβεβαιώθηκε η θεωρία του χαλασμένου τηλεφώνου. Εγώ αυτό με τον ριζοσπάστη το έχω ακούσει για έναν τύπο στη Γιούτα της Αμερικής που έφαγε σκατά (με το μπαρδόν) βουβαλιού.

Τι να πει κανείς;

Μπορούμε τουλάχιστον να αλλάξουμε το καλαμάκι; Δεν μου αρέσει το χοιρινό, τίποτα σε κοτομπέηκον κάνει;

Ρε συ, το τζατζίκι σώζει ζωές.
Μία γυναίκα έφαγε στην Ινδία και περπάτησε. Ένας άνδρας μπόρεσε και έκανε παιδί στα 89 του.
Φάε τζατζίκι και τον γορίλλα τον έχεις για πλάκα.
Θα του κάνεις χα και θα τον ακινητοποιήσεις.

Άκου με και δεν θα χάσεις.

Anonymous said...

Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως, ναι, της μαθήσεως η μητέρα είναι η επανάληψη γι αυτό και σχολίασα δις.
Δεν θέλω ου.

mujahedin said...

Καταρχάς μου τα πες μαζεμένα και κινδυνεύεις να σε ερωτευτεί μουσάτος εξτρεμιστής/ισλαμιστής από αυτούς που αν δεν τους δείξεις αγάπη ανατινάζονται στην εξώπορτα σου!

Για το θέμα με το ριζοσπάστη τι να πω; Απλά κρίμα!
Όσον αφορά το τζατζίκι, και εγώ όσες φορές έφαγα (ναι, το έχω κάνει το αμάρτημα) περπάτησα, αλλά περπατούσα και πριν.. Εκτός των άλλων όμως, αν είναι να δείρω τον γορίλα, βρήκα έναν ακόμα λόγο για να μην φάω τζατζίκι. Σκοπός είναι να με χτυπήσει εκείνος άσχημα και όχι να λιποθυμήσει από την αναπνοή μου πριν εκτελέσει το θεάρεστο έργο του..

Αλήθεια, η μάθηση είχε μητέρα την επανάληψη, ή μήπως η επανάληψη είχε την μητέρα, μάθηση; Ή μήπως το αντίθετο;;;; ε;;

Anonymous said...

Κοίτα, με τα σόγια τα έχω μπλέξει κι εγώ. Τελευταίο κουτσομπολιό για μπάσταρδες αρετές κι όχι μόνο, είναι ότι η ανεργία είναι η μητέρα πάσης κακίας. Έτσι να το ξέρεις δηλαδή, άμα δεις καμία κακία στον δρόμο και σου πει μα μου και προκύψει τσαμπουκάς, αν, λέω ΑΝ θέλεις να της πεις τίποτα για τη μανούλα της, ανεργία τη λένε.

Αν δεν βρεις άκρη με τον γορίλλα και τον επιθυμητό ξυλοδαρμό, έχω μία γνωστή που θεωρεί αμαρτία την αποτρίχωση και τα ρουθούνια της έχουν μία άλφα διαστολή. Μοιάζει απίστευτα με το ζώο που θέλεις να σε τακτοποιήσει. Εντάξει, 200 κιλά δεν είναι αλλά αν της προτείνω την διατροφή που μου σύστησες να κάνω με μουστάρδες και τα λοιπά, υπολογίζω μέχρι τον δεκαπενταύγουστο να τα έχει φτάσει.

Ο μουσάτος εξτρεμιστής αν δεν αρχίσει να τρώει τζατζίκι , απορρίπτεται.

mujahedin said...

Καλά, εγώ θα κάνω αυτό με τον γορίλα για την ώρα και εναλλακτικά βλέπουμε και άλλα για το μέλλον..
Αυτό με το τζατζίκι τώρα, το καταλαβαίνω ως πρόβλημα, αλλά, μα τον Όντιν, το σκόρδο είναι για να διώχνει τους δαιμόνους!! Πως θα πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο αν έχουμε κολυμπήσει στη θάλασσα του Τζατζίκισταν; Δε θα μπορούμε να πλησιάσουμε ούτε τους εαυτούς μας χωρίς κίνδυνο εξαΰλωσης..

Ο καθιστός βούβαλος μίλησε! Ουγκ!

Anonymous said...

Μα δεν υπάρχει 'απόσταση' πώς θα με πλησιάσεις;

E;

(σκοτάδι δεν ήθελες;)

Anonymous said...

Ξέχασα κι ένα αν.
Δεν σου λέω που μπαίνει.

Το αν κολλάει παντού.

YO!Reeka's said...

θες να σου γνωρίσω τον αδερφό μου; δεν είναι 200 κιλά, αλλά φέρνει πολύ σε γορίλα. missing link και κάτω

mujahedin said...

@αργυρένια: Σωστό είναι αυτό που είπες (αφού πρόσθεσα το αν όπου μου φαινόταν καλύτερα για να βρω το χαμένο νόημα) Θα πω στον ξάδερφο Αχμέτ, να φτιάξει ένα ωραίο αρνίσιο ντονερ με τζατζίκι.. Είδομεν (φείδομεν)

@YO!Reeka's: Μήπως τον αδερφό σου τον λένε Σοφοκλή;

Pastaflora said...

αγαπητέ με τετοια ποστ, σας βλέπω πρώτο τραπέζι πίστα στο επόμενο τζακας.
τα σέβη μου!

mujahedin said...

@pastaflora: Αγαπητή μου, κάτι τέτοιο θα με τιμούσε, αρκεί να μην χρειάζοταν να μάθω και σκέιτ..

Bitch Girl said...

κάτι σε fight g(ue/o)rila club μου κάνει ή όλη ιδέα δεν παλεύετε με τον meatloaf να είναι 3 σε 1;
υ.γ ΜΕ οπωσδήποτε! (τζατζίκι φυσικά) :)

mujahedin said...

@Bitch Girl: Όντως, θα μπορούσε να έχει και στοιχεία fight club, ιδίως αν έμοιαζα στον Πίτ...
Υ.Γ. Αυτό με το τζατζίκι με έχει πληγώσει σήμερα.
Κάποτε στην Ινγκλατέρα είχα ανακαλύψει έναν σύντροφο πακιστανό κεμπαπτζή, που έφτιαχνε κάτι που έμοιαζε με τζατζίκι. Ήταν γιαούρτι με μέντα. Το πήρα για να εξευμενίσω τα γκρικουλέικα πάθη μου και μετά κατέβασα μια ποτίστρα μπύρα για να συνέλθω από την κάψα. Ηθικό δίδαγμα: Άλλο γιαούρτι με σκόρδο και άλλο γιαούρτι με μέντα!!

Anonymous said...

Λοιπόν, έχουμε και λέμε-
0,5 κιλό στραγγιχτό γιαούρτι
1 αγγούρι μεγάλο τριμμένο στον τρίφτη και στραγγισμένο
λίγο άνιθο ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο λιωμένο
αλάτι, 1 κουταλιά ξύδι, μερικές κουταλιές λάδι

Περιγραφή:
Λιώνουμε το σκόρδο με λίγο αλάτι, ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε. Δοκιμάζουμε αν είναι νόστιμο (για παραπάνω αλάτι ξύδι λάδι).

καλή μας όρεξη και...
τα φιλιά μου στον ξάδερφο!

χαρ χαρ χαρ

Anonymous said...

Λοιπόν, έχουμε και λέμε-
0,5 κιλό στραγγιχτό γιαούρτι
1 αγγούρι μεγάλο τριμμένο στον τρίφτη και στραγγισμένο
λίγο άνιθο ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο λιωμένο
αλάτι, 1 κουταλιά ξύδι, μερικές κουταλιές λάδι

Περιγραφή:
Λιώνουμε το σκόρδο με λίγο αλάτι, ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε. Δοκιμάζουμε αν είναι νόστιμο (για παραπάνω αλάτι ξύδι λάδι).

καλή μας όρεξη και...
τα φιλιά μου στον ξάδερφο!

χαρ χαρ χαρ

mujahedin said...

Το μόνο που έχω να προσθέσω σε όλα αυτά είναι ότι μια γυναίκα που γράφει μεταμεσονύκτιες συνταγές, δεν μπορεί παρά να με συγκινεί…
By the way, καμιά συνταγή για ντάκιρι έχεις; (όχι ότι θα κάτσω να φτιάξω ποτέ, αλλά ας βρίσκεται κάπου)

Anonymous said...

Λοιπόν:

Hemingway Special

Θρυμματισμένος πάγος
2 μεζούρες λευκό ρούμι
1/4 μεζούρας λικέρ Μαρασίνο liqueur
φρέσκο χυμό από μισό 1/2 λάιμ
1 μεζούρα χυμό γκρέιπφρουτ
Στύβουμε το λάιμ σε ένα σέικερ και προσθέτουμε τα υπόλοιπα συστατικά. Ανακινούμε ελαφρά και σερβίρουμε με θρυμματισμένο πάγο. Σερβίρουμε σε παγωμένο ποτήρι κοκτέιλ

Strawberry Daiquiri

1/2 μεζούρα σναπς φράουλα
1 μεζούρα light ρούμι
1 μεζούρα λάιμ juice
1 κουταλάκι ζάχαρη σε σκόνη
1 μεζούρα χυμό φράουλας
Χτυπάμε όλα τα συστατικά με πάγο και στραγγίζουμε σε ένα ποτήρι κοκτέιλ.


καλημέρα, μα τι πρωινός τύπος που είμαι, δεν είναι συγκινητικό;;;

mujahedin said...

Καλή σας μέρα δεσποινίς!!!
Δεν θα το έλεγα συγκινητικό. Θα το έλεγα μάλλον εντυπωσιακό!!!
Οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζω είναι ή πρωινοί τύποι ή βραδινοί.. Ποτέ και τα δύο!
Εσύ, αν δεν είσαι ρομπότ, με εντυπωσιάζεις πραγματικά! Με εντυπωσιάζεις τόσο που σκέφτομαι να πάω τώρα στο γραφείο του προϊσταμένου μου και να του ρίξω ένα χαστουκάκι.. Έτσι, για το γαμώ το..

Anonymous said...

Χαλάρωσε. μην το κάνεις! (που θα έλεγε και ο εθνικός μας σταρ Ευαγγελόπουλος).
Ρομπότ όχι, νυχτοπούλι ναι. Παραλίγο να δώσει χαστούκι εμένα ο δικός μου προϊστάμενος επειδή άργησα πάλι.
Αν θες να εντυπωσιαστείς από κάτι, προτιμώ να επιλέξεις το ότι ξυπνάω με έναν μαγικό τρόπο λίγα μέτρα πριν από τη στάση του λεωφορείου, στην οποία και θέλω να κατέβω για να πάω στο γραφείο.

Ελπίζω αυτή η πληροφορία να μη σου γεννήσει την ανάγκη να ανοίξεις τη μύτη στο αφεντικό σου.

mujahedin said...

Όχι! Το αφεντικό μου, εκτός του ότι δεν το έχω δει ποτέ από κοντά, δεν θα το πλησίαζα για να του κάνω κάτι. Μάλλον δεν θα μου το επέτρεπαν κι όλας..
Εγώ πάντως οδηγώ για να πάω στη δουλειά μου και πρέπει να ξυπνάω άμεσα.
Επίσης, νυχτοπούλι να μην είσαι. Το πρωί είναι πιο ωραίο. Ξυπνάς στις 6.00. Πας για τζογκινγκ, κάνεις ντουζάκι, αγοράζεις οικονομικό τύπο και επιλέγεις που θα επενδύσεις σήμερα τα χρήματα σου, φτιάχνεις καφέ, πίνεις καφέ, διαλέγεις καθαρό εσώρουχο, γυαλίζεις το σκαρπίνι, ισιώνεις τη γραβάτα, πίνεις μια μπύρα, πας δουλειά… Αυτή είναι ζωή!
Όσον αφορά την καθυστερημένη άφιξη στη δουλειά που ανέφερες, όπως όλα τα πράγματα στην ζωή, έτσι και αυτό, είναι θέμα συνήθειας. Απλά μην τους καλομάθεις με το να είσαι εκεί στην ώρα σου. Να καθυστερείς πάντα μέχρι να το συνηθίσουν. Μετά, αραιά και που, θα πηγαίνεις στην ώρα σου. Αυτό μπορεί να σου δώσει μπόνους ή ακόμα και προαγωγή!

Anonymous said...

Η νύχτα έχει άλλες χάρες κύριε μουτζαχεντίν μου. Καλό και το πρωί δεν λέω, αλλά το μόνο που προλαβαίνω να κάνω απ' όσα ανέφερες είναι το ντουζ. Αμέσως μετά, και αυτοκίνητο όταν παίρνω για να έρθω στο γραφείο, ντύνομαι βιαστικά και βάζω μπρος. Ευτυχώς που υπάρχουν τα φανάρια για λίγο λιπ γκλος. Καφέ δεν έχω πιει ποτέ στη ζωή μου. Επίσης, προτιμώ το power plate από το τρέξιμο. Ανεβάζει και τη λίμπιντο ;)

mujahedin said...

Το Power plate είναι αυτό το πράγμα που σου διαλύει την σπονδυλική στήλη; Πως μπορεί να σου ανεβάζει τη λίμπιντο κάτι τέτοιο;
Εγώ θα σου κάνω καντάδα… (με τρανζιστοράκι), θα σε πάω για γύρους με τζατζίκι (Αλλάχ μου, συγχώρα με), και μετά θα σου δείξω τη μαγεία του να πίνεις φρέντο στα Έβερεστ στις 5.00 το πρωί.. Μετά, θα αυτοπυρποληθούμε… Έτσι ανεβαίνει η λίμπιντο..

Anonymous said...

Η σπονδυλική σου στήλη θα κινδυνεύσει μόνο αν προσπαθήσεις να με πάς σηκωτή στο έβερεστ για φρέντο.

Υπάρχουν καλύτερα πράγματα να κάνει κανείς στις πέντε το πρωί. Πιο βρώμικα...

Πλατεία Μαβίλλη, καντίνα ο Σταμάτης.
:)

Anonymous said...

δεν μου πάει με δύο λ

με τρία το προτιμώ
παχύ παχύ

mujahedin said...

Αμάν με αυτή τη καντίνα στη Μαβίλλλη! Σαν να τρως στιφάδο είναι το βρώμικο του… Υπερβολικά καθαρό για βρώμικο θα έλεγα! Θα έπρεπε να ντρέπεται ο τύπος!
Το αληθινό βρώμικο, δυστυχώς, στις μέρες μας το τρως μόνο στο γήπεδο, αλλά για αυτό θα μιλήσουμε μια άλλη φορά.. Αν όμως δεν έχεις φάει τηγανιτό μπιφτέκι, το οποίο ουσιαστικά είναι ωμός κιμάς μέσα σε κρούστα, δεν έχεις φάει ποτέ κάτι αληθινά βρώμικο και αηδιαστικό!
*by the way, έχω στείλει ένα μειλ…

Anonymous said...

Ξέρεις τι μου έκανες τώρα;
Έχω παραγγείλει μπιφτέκι με ρύζι στον ατμό , από ένα μαγαζί με βιολογικά προϊόντα. Μέχρι να σε διαβάζω μου τρέχανε τα σάλια από την προσμονή, τώρα σκέφτομαι κρούστες και κρύο περιεχόμενο.
Δεν έχω πρόσβαση στα μέηλ μου από το γραφείο. Κομμένα όλα, δυστυχώς.
Κι όχι τίποτα άλλο, σχολάω στις 9 το βράδυ, τώρα θα με φάει η αγωνία...

(σταθμό Λαρίσης τότε; καλό κι εκεί, ή, τι λέω Θεέ μου, Μιχαλακοπούλου, θεός ο τύπος, ε;)

mujahedin said...

Καλά, δεν θα ξαναμιλήσω για τηγανιτά. Να θυμάσαι όμως ότι το καλύτερο γλυκό στον κόσμο είναι η τηγανιτή mars!

Όσο για το mail, μην έχεις αγωνία (!). Απλά παραπονιόμουν για αυτό το μπλογκοπάρτι και την επιλογή του μέρους.. Δεν ήμουν διαχυτικός για να μη με πάρεις και για κάγκουρα… (ενώ ως τώρα με έχεις για λόγιο)

Ο προσωπικός μου βρωμικατζής είναι αυτός ο κλασικός μαυριδερούλης τυπάκος που στήνει το κατάστημα του τα βράδια στο γκάζι (από την κάτω πλευρά του Τεχνόπολις). Το σάντουιτς του έχει τις σωστές αναλογίες βρωμιάς και ποιότητας.. Αληθινός φίλος!

Anonymous said...

Είμαι απαράδεκτη. Από το Γκάζι δεν έχω φάει ποτέ βρώμικο. Την επόμενη φορά που θα πάω στο γκαζάκι, φεύγοντας να θυμηθώ να τσεκάρω τις αναλογίες που εκθειάζεις.

Για το πάρτυ δεν φέρω καμία ευθύνη.

Απλά θα πάω.

Να υποθέσω πως εσύ όχι;

mujahedin said...

Γκαζάκι ε; Ποιος ξέρει. Κάπου θα έχουμε έρθει φάτσα με φάτσα, εν αγνοία μας κάποια στιγμή..
Για το πάρτι δε νομίζω ρε συ. Μου πέφτει εντελώς ανάποδα η τοποθεσία. Εκεί έχει δράκους και ξωτικά. Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; (η αλεπού είμαι εγώ, το παζάρι η Γλυφάς).
Μόνο και μόνο για να μου (και σου) λυθεί η απορία βέβαια, θα έπρεπε να έρθω, αλλά και πάλι, ακούω γλυφάδα και κουράζομαι…

Anonymous said...

Εγώ συνήθως ακούω φασίνα και κουράζομαι. Ή κάτι πιο σύνθετο όπως: άπλωμα ρούχων, βγάλσιμο φρυδιών. Με περιοχή δεν το έχω πάθει ακόμη. Βεβαια στο άκουσμα της λέξης Κουκουβάουνες, μια φορά ένιωσα νύστα, δεν ξέρω γιατί.

Και για μένα ταξίδι θα είναι , από τη Δύση στον Νότο.

Έχεις απορίες;
Να σηκώσεις το χέρι σου στο τέλος του μαθήματος, σιωπή τώρα.

Αλεπού!

mujahedin said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

Απορίες έχω κι εγώ. Ένα σωρό. Τελικά θα βρέξει; Το θρίλερ με τη χίλαρι σουάνκ λέει τίποτα; Θα προκριθεί στον τελικό ο Παναθηναϊκός; Είσαι του 78; Είσαι Σκορπιός; Είσαι γραφίστας; Ουφ.

Γρουσούζη, καμμένα μου τα φέρανε.

mujahedin said...

Τα δικά σου κάψανε. Εγώ είμαι γκαντέμης; Σκέψου καλύτερα! Να παίρνεις ταπεράκι από το σπίτι..

Πάμε παρακάτω. Απαντώ:
-Δεν νομίζω. Μπορεί. Ναι. Όχι.
-Πιο θρίλερ; Πια Σουάνκ;
-Ο Παναθηναϊκός θα πάρει το Ευρωπαϊκό (παρασκηνιακό αυτό).
-Είμαι του 78.
-Είμαι σκορπιός.
-Δεν είμαι γραφίστας (που σου ήρθε αυτό;) Είμαι ένας τεχνοκράτης, οικονομολογος/παπατζής που προσπαθεί να διαβρώσει το σύστημα εκ των έσω.

Εσύ τι έχεις να απαντήσεις στις ίδιες αυτές ακριβώς ερωτήσεις;

Anonymous said...

-από δευτέρα
-θα ξέρω το βράδυ
-θα επαναληφθεί η ιστορία με την ταού
-γεννηθείσα το '78
-καρκίνος
-καμία σχέση με γραφιστική

νάις του μιτ γιου

αμέρικαν μπαρ το κάναμε, ε;

mujahedin said...

Μήπως να κεράσω ένα λικεράκι;
Ναίς του μιτ γιου του…
*Για το ρημαδιασμένο final4 είχα και εισιτήριο, αλλά ο γαύρος μας τα χάλασε και το πούλησα άρον άρον..
**Κάνε κάτι με το μέιλ σου!

Anonymous said...

Με το μέηλ δεν γίνεται τίποτα. Μόνο αν κάνω τα γλυκά μάτια στον χελπντεσκά του μαγαζιού, δύσκολο λοιπόν.

Προς το παρόν πάω να απαντήσω στα σχόλιά μου. Βλέπεις έτσι; Σήμερα σκοτώνομαι στη δουλειά...

Πάντως αφού γνωριστήκαμε σε ένα κείμενο που τιτλοφορείται 'η μάχη' είναι κρίμα κι άδικο να χωρίσουμε μονιασμένοι.

Εγώ λέω να τσακωθούμε.

Γρουσούζη, αλεπού, τεμπέλη.

:)

mujahedin said...

ΣΜΟΥΤΣ!!!!!!

tsioubiou said...

i disco einai ayti pou prin apo polla hronia tin legane ARGO ston Ag.Nikolao?

mujahedin said...

Όντως, νομίζω Αργώ την έλεγαν (πρέπει να είχα περάσει απο εκεί σε σχολική εκδρομή στα 16 μου)
Που το θυμήθηκες αυτό βρε θηρίο;