Friday, December 7, 2007

Street Fighter 2007

Κάπου διάβασα ότι η σύγχρονη μάχη των νεολαίων γίνεται ανάμεσα στους "Τρέντι" και στους "Ιμο". Παίζουν λέει φάπες στους δρόμους οι πιτσιρικάδες που εκπροσωπούν καθένα από τα 2 αυτά γκρουπ, και ενίοτε, ανοίγουν και κεφάλια, αφού ο καβγάς παίρνει φωτιά..

Πρώτα από όλα, να πω ότι δεν καταλαβαίνω πως παίζουν ξύλο οι τρέντι. βασικά τους φαντάζομαι με μαλλιά ανακατεμένα και αεράτα, ακριβά ρούχα, τσαντάκια κλπ. Λίγο μετροσέξουαλ με έναν τρόπο, όπου μετροσέξουαλ σημαίνει θηλυπρεπείς. Και αν, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι μετροσέξουαλ τελικά επικρατούν στα φαπίδια, τότε οι "Ιμο'ς" τι σκατά είναι; Δηλαδή αν σε βαράνε τύποι που κυκλοφορούν με σαγιονάρες ρε φίλε Ίμο, εσύ πως κυκλοφορείς; Με γοβάκια;

Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στο ζήτημα των street fights, θυμάται κανείς τους αλησμόνητους τσαμπουκάδες δεξιών και αριστερών την δεκαετία του 70. Τίμια ξυλίκια που γαλούχησαν τους παλιότερους και "ξεμπούκωσαν" τους νέους στην μεταπολίτευση. Θυμάται επίσης κανείς τα ξυλίκια ανάμεσα σε μεταλλάδες και καρεκλάδες στα 80s. Ποδοπατήματα με βέρμαχτ και άγρια μπουνίδια, ανάμεσα σε μαλλιάδες με αρβύλες και μπλουζάκια των saxon και τύπους σαν τον Γαρδέλη με χαίτη και λευκό σκαρπίνι, είχε το τότε μενού. Αργότερα, η μάχη άλλαξε πεδίο και άρχισαν να κοπανιούνται οι πάνκιδες με τους σκινάδες. Θυμάμαι, βγαίναμε από τον Μάγο του ΟΖ και ήταν απ' έξω στημένοι οι ξυρισμένοι έτοιμοι για τσαμπουκά. Όρμαγαν σαν σκύλοι καταπάνω τους τα μοϊκάνια και έλεγες, "τώρα μάλιστα, αυτός είναι τσαμπουκάς!"

Τα χρόνια όμως πέρασαν και οι μάχες πέρασαν σε επίπεδο styling. Χάθηκε η πολιτική αντιπαράθεση, χάθηκε ακόμα και η μουσική αντιπαράθεση. Τώρα το πρόβλημα έχει να κάνει με την μάρκα και το χρώμα των ρούχων που φοράει κανείς. Με το χτένισμα του. Με τα club που συχνάζει. Ίσως και με τον τρόπο που χτυπάει γκόμενες. Πρέπει να πρόκειται για την πιο ξενέρωτη και κενή αντιπαράθεση που έχει γίνει ποτέ σε επίπεδο νεολαίας και αυτό είναι σημάδι των καιρών. Η σούπα του κοσμοπολίτη μας έπνιξε όλους, μικρούς-μεγάλους, και όπως ήταν φυσικό, αυτοί που το αίμα τους βράζει, οι πιτσιρικάδες, δεν βρήκαν καμία άλλη αφορμή για τσαμπουκάδες και έτσι χωρίστηκαν σε "στρατόπεδα" με βάση το styling.

Πάνε οι όμορφες και ρομαντικές εποχές που έπαιζαν live στην "βίλα" οι Στρες, τραγουδούσαν "Λέρο", και τα μοϊκανικά κορμιά πετούσαν στον αέρα. Τώρα έχουμε γίνει "freestylers"...

12 κουτουράδες:

lee said...

well written my friend. Εγω οταν το ακουσα, απλα εκλασα στα γελια.

Πουλ Πουλ said...

Γαμα τα φίλε.Σε λίγο θα βάζουν τις γκόμενες της παρέας να πλακώνονται μεταξύ τους για μην χαλάσουν το μαλλί ή σκίσουν τη σαγιονάρα...Υπάρχει και άλλος ένας ηλήθιος τσαμπουκάς που κρατάει χρόνια.Οι καμμένοι γηπεδόκαφροι.Μην τους ξεχνάμε και αυτούς.

tink said...

Oι νέοι πάντα θα πλακώνονται
και οι λιγότερο νέοι, πάντα θα αναλύουν τους λόγους για τους οποίους οι νέοι πλακώνονται.

έτσι είναι αυτά.

round one FIGHT!

Pastaflora said...

Φλώροι! Άσε που κοστίζει μια περιουσία να σκίσεις το σινιέ παντελονάκι...

Anonymous said...

Με συγκινησες με την αναφορα σου στο μαγο του οζ.
Μου θυμισες τους υπνους στα παγκακια του απεναντι παρκου και το καθιερωμενο κατουρημα στο αγαλμα του μπακογιαννη.
Αραγε τι να κανει ο σταθης ο dj, που του ζητoυσα το Settle For Nothing των Rage Against the Machine και αυτος μου ελεγε με ενθουσιασμο 'την κομματαρα το αργο??'

mujahedin said...

@Lee: Μα καλά, και εσύ δεν έχεις αισθήματα (ΙΜΟ-σιονς); Τα παιδιά πονούν και εσύ γελάς;;

@Πουλ Πουλ: Αγαπητή μου φραγκόκοτα, στο δεύτερο σκέλος του σχολίου σου, σχετικά με τους γηπεδόκαφρους, θεωρώ ότι πρόκειται για μια πανάρχαιη ιστορία μίσους και πάθους, αντιστοίχου μάλιστα υποβάθρου, καθώς και εκεί το θέμα είναι στιλιστικό (ξέρεις, σε κάποιους δεν αρέσει το κόκκινο, σε άλλους το πράσινο κλπ κλπ)
Βεβαίως, όλα είναι σχετικά. Δηλαδή πάντα, είναι πως την βρίσκει κανείς. Μπορεί κάποιος για παράδειγμα να την βρίσκει καθαρίζοντας το αυτί του με το κλειδί του αυτοκινήτου. Πρέπει εμείς να τον λιντσάρουμε για αυτό;

@tinkerbell: Δεν έχεις λάθος αγαπητή Τινκ, απλώς θα ήθελα κάτι ποιο μαγκιόρικο ως καυγά των νέων. Για παράδειγμα, ας μάλωναν κηφισιώτες με αιγαλεώτες. Όχι όμως να μαλώνουν οι γλυφαδιώτες μεταξύ τους για τα χτενίσματα. Μαλακία δεν είναι; Μιλάμε για ξόδεμα ενέργειας!

@pastaflora: Από που ψωνίζουν άραγε και είναι τόσο όμορφα τα ρούχα τους;

@Δον Βενιέρι: Αγαπητέ Δον, μόλις ανακάλυψα ότι προφανώς είμαστε σχεδόν συνομήλικοι! Το γεγονός επίσης ότι συχνάζαμε στο ίδιο μέρος, τιμά και τους δυο μας ισόποσα. Μπράβο μας! Είμαστε κούλ μαδαφάκας!

Πουλ Πουλ said...

Αγαπητέ Μούτζα συγνώμη αλλά λες βλακείες.Όλοι ξέρουν πως το πολιτικά ορθό καθάρισμα αυτιού γίνεται μόνο με το νυχάκι μου μικρού δαχτύλου των χεριώνε.Στη συνέχεια κοιτάς αυτό που έβγαλες και μετά το πετάς με αηδία(κάτω ή στους άλλους δεν έχει σημασία).Το κλειδί του αυτοκινήτου χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο για τα δύσκολα σημεία της μύτης.Προσοχή μην ξεχάσεις την ανασκαφή πάνω και κολλήσει η κλειδαριά.
καλή σας όρεξη.

mujahedin said...

Αγαπητή πουλάδα, σήμερα αγωνιώ. Είμαι στην διαδικασία ρευστοποίησης της υπεραποτυχημένης μου επένδυσης.. Παρόλα αυτά, νιώθω γενναίος. Αποδέχτηκα ότι έπαιξα και έχασα. Ώρα να πάω ταμείο να εισπράξω ότι έχει απομείνει μέσα... (άσχετα όλα αυτά, αλλά είπα να τα αναφέρω..)

Πουλ Πουλ said...

Αγαπητέ ακόμα και ο George Soros είχε τις άσχημες του στιγμές.Ποια από τις δύο υπερεπενδύσεις ρευστοποιείς?Το κουτσό άλογο των κατασκευαστικών που έχεις εδώ και χρόνια ή αυτή με τα παιχνίδια των μεγαλοκεφαλαιούχων της πετρελαικής μεγα-εταιρείας?Ρε φίλε άσε τις επενδύσεις και κάνε τα φράγκα μπύρες ή ταξίδια ή επένδυσε τα σε ένα ίδρυμα ανάπτυξης Linux.

Dylan Dog said...

Eγω είμαι σίγουρος ότι άμα τους δεις να πλακόνονται δεν θα μπορείς να ξεχωρίσεις ποιοι είναι τα γυναικόπαιδα !
Αχ κάτι ξιλίκια στην Φόκα Νέγκρα , στο Θησείο , στην Βικτώρια , τις απόκριες στην Πλάκα !
Πλάκα πλάκα μπορεί και εμείς να κάναμε σαν χάζα και να πλακωνόμασταν πιτσιρικάδες αλλά τουλάχιστον βρήκαμε έναν δρόμο , και όχι απαραίτητα ορθό . Αυτά τα βλαμμένα τι θα βρουν?

mujahedin said...

Φίλε Πουλ-Πουλ, όπως θα φαντάζεται και ο πλέον αδαής, ξεφορτώθηκα την ρουφήχτρα-χρήματος-κατασκευαστική.. Ήταν μια κακή επένδυση. Το παραδέχομαι!

Αγαπητε Dylan Dog, εγώ συνήθως βάραγα τον γείτονα μου τον Πίπη (στον οποίο θα αναφερθώ σε επόμενο ποστ!)

YO!Reeka's said...

δε ξέρω ρε φίλε, εμένα με ανατριχιάζει αυτό το να περπατάς στο δρόμο και να σου την πέφτουν επειδή είσαι φρικιό ή φλώρος ή δενξερωγω