The Good, The Bad, The weird

original τίτλος: Joheunnom nabbeunnom isanghannom
(좋은 놈, 나쁜 놈, 이상한 놈)

Ναι, καλά καταλάβατε. Επρόκειτο για Νότιο-Κορεάτικη ταινία, εμπνευσμένη από το κλασικό σπαγγέτι γουέστερν, "Καλός, κακός, άσχημος" του Σέρτζιο Λεόνε.

Επί της ουσίας βέβαια, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα κορεάτικο γουέστερν, σίγουρα όμως έχουμε να κάνουμε με μια ταινία γεμάτη πιστολίδια και κορεάτικες σκατόφατσες που χοροπηδάνε σαν τα κατσίκια και πυροβολούν /μαχαιρώνουν όποιον βρίσκεται σε ακτίνα βολής. Ακούγεται πολυπαιγμένο (και είναι), αλλά σε αυτού του τύπου τις ταινίες η σκηνοθεσία παίζει πρωτεύοντα ρόλο παρά το σενάριο, και εδώ έχουμε να κάνουμε με εξαιρετική (για το είδος πάντα) σκηνοθεσία


Το στόρι με δυο κουβέντες: Η ιστορία διαδραματίζεται στην Μαντζουρία το 1930, όπου δύο παράνομοι και ένας κυνηγός επικηρυγμένων, βρίσκονται στο κυνήγι ενός χάρτη που θέλει και ο Ιαπωνικός στρατός (αλλά και όποιος άλλος βρεθεί στο δρόμο)

Επιπλοκή: Χαμός στο ίσιωμα. Ο πρώτος κλέβει τον χάρτη κατά λάθος. Ο δεύτερος κυνηγά τον χάρτη, αλλά και τον πρώτο, και ο τρίτος τον δεύτερο, γιατί νομίζει ότι είναι ο πρώτος. Ο Ιαπωνικός στρατός κυνηγά και τους τρεις, αλλά κυρίως το χάρτη!

Πολιτικά συμπεράσματα: Ελευθερία στην Κορέα

Κορυφαία σκηνή: Ένας αετός κλέβει την λεία από μερικά κοράκια.. Και μετά ξεκινάει η ταινία.. Σε προδιαθέτει εξαιρετικά για αυτό που θα ακολουθήσει

Καλύτερος ρόλος: Ο "περίεργος" - Κορυφαία και απόλυτη μορφή. Ο "βλακόφατσας" που άλλαζε έκφραση και θύμιζε σχιζοφρενή! Μακράν ο απολαυστικότερος χαρακτήρας της ταινίας.

Χειρότερος ρόλος: Ο "καλός" - Φλώρος-φλώρος-φλώρος.. Τόσο κλισέ συμπεριφορά "καλού", που προκαλεί χασμουρητά ακόμα και σε κάποιον που έχει πάρει σπιντ. Μποοοοορινγκ!

Φλώρικος ρόλος: Ο "κακός" - Στην αρχή φαίνεται αρκετά σκοτεινή φιγούρα, αλλά όσο περνάει η ώρα, αποκαλύπτεται ότι είναι ένας κοινός ΕΜΟ.
Δεν είναι έτσι οι κακοί αγαπητοί μου! Για την ακρίβεια, ο συγκεκριμένος αποτελεί την ντροπή των απανταχού κακών. Ο κακός στον αστυνόμο Σαΐνι, έπειθε περισσότερο.

Καταμέτρηση πτωμάτων: Είναι σχεδόν αδύνατο να καταμετρηθούν τα πτώματα αφού μιλάμε για τουλάχιστον 100 Κορεάτες (και άλλους τόσους Ιάπωνες)

Υπερβολές: Οι 3 πρωταγωνιστές ώρες ώρες μοιάζουν με κυνηγούς που ντουφεκάνε πάπιες! Δεν λέω ότι είναι συνέχεια έτσι, αλλά υπήρξαν σκηνές όπου τα θύματα, αν και οπλισμένα, απλώς παρακολουθούσαν με απάθεια έναν τύπο να πυροβολεί προς το μέρος τους, περιμένοντας καρτερικά το τέλος τους! Δεν είναι τυχαίο υποθέτω, που οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) που πέθαναν τόσο άδοξα, ήταν Ιάπωνες! Μια ζωή άχρηστοι!

Πόσο κακή είναι στην πραγματικότητα: Καθόλου κακή, αρκεί να είσαι έτοιμος να απολαύσεις 2 ώρες γεμάτες πιστολίδι μετά μουσικής, πολύ ψέμα, κορυφαίες μορφές, και ξανά πιστολίδι!

Να το δει κανείς; Μα φυσικά! την προτείνω με παρέα, πίτσα και μπύρες
Αν και εγώ την είδα μόνος, χωρίς πίτσα και με τζιν-τόνικ, είμαι βέβαιος ότι με τον παραπάνω συνδυασμό ενδέχεται να δουλέψει ακόμα καλύτερα!

Δηλώνω εν τέλει υπεύθυνα, πως είχα πολύ καιρό να δω action film που να μην ντρέπεται για αυτό που είναι. Να μην προσπαθεί να πουλήσει ηθικά διδάγματα ή "και καλά" κουλτούρα. Γενικά, να μην προσπαθεί να πουλήσει τίποτα.
Ο "Καλός, ο κακός και ο Περίεργος" είναι μια από τις τιμιότερες ταινίες δράσης που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Αγνή, ατόφια δράση, με μπόλικες δόσεις υπερβολής, άφθαρτους ήρωες, τσίφτικους και απολαυστικούς διάλογους, πρωτότυπους θανάτους, γρήγορο ρυθμό.

Και ναι, σε όλα αυτά τα παραπάνω, όντως θυμίζει σπαγγέτι γουέστερν και μπράβο για αυτό!