Η αυγή μιας νέας εποχής: Την ημέρα που γεννήθηκε ο πρώτος Homroach

Όταν ο πρώτος κατσαριδάνθρωπος ξεπήδησε από τη μήτρα ενός σκοτεινού εργαστηρίου, ακόμα και οι πλέον υποψιασμένοι πιάστηκαν απροετοίμαστοι.
-τι θα τον κάνουμε;
-Πως θα τον ελέγξουμε;
-Τι θα τον ταΐζουμε;

Ως πρώτο τάισμα χρησιμοποιήθηκε ο φύλακας του εργαστηρίου, του οποίο το κρανίο ακούγονταν να κρατσανίζει στο στόμα του κατσαριδάνθρωπου

Πίσω από τα ενισχυμένα αλεξίσφαιρα πλεξι γκλας, οι επιστήμονες δημιουργοί παρατηρούσαν με δέος το δημιούργημα τους

Είχε ύψος 2,5 μέτρα, ζύγιζε περίπου 180 κιλά, είχε πελώριες φτερούγες στην πλάτη, κεραίες στο κεφάλι, ποδιά που έμοιαζαν σαν να ήταν από ατσάλι, και όμως, δεν ήταν απλά ένα τεράστιο ζώων. Είχε IQ 170, μπορούσε να αντέξει κακουχίες, πείνα, λοιμούς, ασθένειες. Το υπέρτατο ων στέκονταν μπροστά τους και η μόνη απορία τους πλέον είχε να κάνει με τον έλεγχο του μυαλού του!

Πως θα πείσεις το τέλειο ων να υπακούει σε κάτι κατώτερο;
Θα πατήσεις στον συναισθηματισμό του και την αγάπη που μπορεί να αποκτήσει απέναντι στο δημιουργό του, όταν τα ζωώδη ένστικτα μπορεί να παραμονεύουν σαν οχιά κάτω από τις πέτρες για να σου δώσουν το θανάσιμο δάγκωμα;
Θα ήταν πολύ επικίνδυνο να προσπαθήσουν να τον ελέγξουν...

Η λύση στο πρόβλημα ήταν απλή. ΔΕΝ θα τον έλεγχαν! Δεν θα τον κρατούσαν για τον εαυτό τους! Θα τον χάριζαν στον πλανήτη. Θα τον άφηναν ελεύθερο, να μάθει να τρέφεται, να επιβιώνει και να αποφασίζει μόνο του.

Από την πρώτη στιγμή άλλωστε, αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο τον δημιούργησαν. Για να εξελίξουν το ανθρώπινο είδος, σε κάτι ανώτερο και άφθαρτο. Κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν μικρό θεό. Στο υπέρτατο ων!

Από την άλλη, θεός είναι ο δημιουργός και όχι το δημιούργημα!
Ίσως λοιπόν αυτοί να ήταν οι θεοί της υπόθεσης, οι δημιουργοί!

Ίσως κάπως έτσι να ξεκινήσαμε κάποτε και εμείς, οι homo sapiens! Ίσως να δημιουργηθήκαμε σε ένα εργαστήριο από κάποιο κατώτερο ων που συνδύασε το DNA του πιθήκου με το DNA του ποντικού για να κατασκευάσει κάτι, που όπως εκείνος έκρινε, θα ήταν ο επόμενος κυρίαρχος του πλανήτη!
Ίσως να έγινε και έτσι! Κανείς δεν ξέρει και τίποτα δεν είναι σίγουρο

Μόνο ένα πράγμα είναι σίγουρο..
Ότι κάπου ανάμεσα μας πλέον, κυκλοφορεί ένας Κατσαριδάνθρωπος..
Είναι μόνος και φοβισμένος. Είναι όμως και πεινασμένος και θυμωμένος που τον εγκατέλειψαν και από τα ρουθούνια του στάζει μίσος για το ανθρώπινο είδος..
Σιγά σιγά θα εγκλιματιστεί. Η κατσαριδένια πλευρά του, εγκλιματίζεται ακόμα και στην επιφάνεια της Αφροδίτης μέσα σε ένα τέταρτο, ενώ η ανθρώπινη πλευρά του, είναι αυτή που θα τον οδηγήσει σε λογικές αποφάσεις και αργά ή γρήγορα, όλοι θα υποκύψουμε στην δύναμη του.


**Για το παλιότερο άρθρο που αφορούσε τους Κατσαριδάνθρωπους πατήστε ΕΔΩ