Με αφορμή μια πρόσφατη συζήτηση, οφείλω να μεταφέρω εδώ την άποψη μου για την ταινία, Troll Hunter, η οποία δεν ήταν κακή, είχε όμως ένα σημαντικό σημείο μούφας, στο οποίο οφείλω να αναφερθώ..
Υποτίθεται λοιπόν ότι υπάρχει στην Νορβηγια ένας τύπος που κυνηγάει Τρολλ..
Είναι ο μοναδικός στην χώρα του που κάνει αυτή τη δουλειά, και τον έχει βάλει η κυβέρνηση να το κάνει..
Ειναι μια απολύτως απόρρητη εργασία που απαιτεί γνώσεις και ικανότητες για να την κάνει κανείς.
μέχρι εδώ όλα καλά. Κανένα πρόβλημα
Μετά, εμφανίζονται κάποιοι φοιτητές που κάνουν ντοκιμαντέρ οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι λαθροκυνηγός, και χωρίς κανέναν εμφανή λόγο αρχίζουν και τον ακολουθούν, έστω και αν μοιάζει με κατά συρροή δολοφόνο, που δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να τους στριμώξει όλους σε κάποια νορβηγική βουνοκορφή, να τους καθαρίσει και μετά αφού βιάσει τα άψυχα κορμιά τους, να δειπνήσει τρώγοντας τις σάρκες τους..
Και πάλι όμως, άντε λες, πάει στο διάολο. Όλα καλά...
Η ταινία πρέπει κάπως να τσουλήσει άλλωστε.
Το πράγμα όμως αρχίζει και χαλάει όταν ο κυνηγός Τρολλ, χωρίς να το σκεφτεί και πάρα πολύ, αποφασίζει να επιτρέψει στους φοιτητές να συνεχίσουν να τον ακολουθούν προκειμένου να κάνουν ένα ντοκιμαντέρ για αυτόν και τη δουλειά του.
Χμμμ.. Κάτι δεν πάει καλά εδώ..
Ξαφνικά και χωρίς εμφανή λόγο, μια 100% απόρρητη δουλειά, την καταγράφουν με κάμερες και την δημοσιοποιούν??????
Πρώτα απο όλα, ας μεταφέρω το σενάριο σε μια αστική παραλλαγή, για να δούμε τι θα βγει:
Τρεις φοιτητές παρατηρούν πως ένας τύπος μοιάζει με έμπορο ναρκωτικών και όπλων. Κρίνουν λοιπόν, πως είναι λογικό να αρχίσουν να τον ακολουθούν με την κάμερα τους αναμμένη, προσπαθώντας να του πάρουν μια συνέντευξη.
Τελικά ανακαλύπτουν ότι δεν είναι έμπορος ναρκωτικών και όπλων, αλλά είναι πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών του κράτους.
Μετά από 2 λεπτά συζήτησης τον πείθουν να τους αποκαλύψει όλα τα κρατικά μυστικά των τελευταίων 50 χρόνων... On camera!
Και κάπου εδώ προκύπτει η μεγάλη ερώτηση:
-Γιατί να δεχτεί να κάνει κάτι τέτοιο??
και ακολουθεί η ακόμα πιο μεγάλη, μούφα, απάντηση:
-Για συνδικαλιστικούς λόγους. Είχε παράπονα από την εργοδοσία του και ήθελε να τους τιμωρήσει που δεν έχει καλό μισθό, δεν του κολλάνε βαρέα και ανθυγιεινά και δεν του δίνουν αρκετές άδειες..
ΟΚ
Είναι πιο χαζό και από τη Δώρα τη μικρή εξερευνήτρια
Είναι υποτυπώδες και ο τύπος το έγραψε την ώρα που έχεζε
Στην συνέχεια σκούπισε το χοντρό σκανδιναβικό κώλο του με το ίδιο χαρτί και αντί να το πετάξει στα σκουπίδια, το κράτησε και το έβαλε στο σενάριο..
Παρόλα αυτά, την ταινία την σώζουν κάποιες άλλες μικρές λεπτομέρειες
Όπως πχ το ότι τα τέρατα (τρολς) έχουν αρκετή πλάκα και μισούν τους χριστιανούς (τον μοναδικό που βρίσκουν μπροστά τους, τον τρώνε)
Και επίσης το ότι η ταινία δεν είναι αρκετά αμερικάνικη, δηλαδή, δεν παίζουν φετάδες και δεν παίζει ο Βιν Ντιζελ ..
Πάνω δε σε αυτό το τελευταίο, αναρωτιέμαι για ποιον λόγο σε μια ταινία δράσης, που γράφτηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου για μπακουρους, πρέπει να πρωταγωνιστούν άντρες με φέτες ...
Ας το σκεφτούμε καλύτερα:
"Μια ταινία για άντρες με πρωταγωνιστές καλογυμνασμένους άντρες.... "
Πείτε μου ειλικρινά, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό???
α. "Μια ταινία με κομάντο που σκοτώνουν εξωγήινους" ή
β. "Gay Porn"
……………………
... Έτσι ακριβώς…..
Οι αμερικάνοι τα έχουν μπερδέψει λίγο τα πράγματα
όταν κάποτε γύριζαν γουέστερν, βάζανε για πρωταγωνιστές αληθινούς μάγκες που πυροβολούσαν γρήγορα, και συνήθως ήταν ασχημομούρηδες και ξερακιανοί. Ο Λι Βαν Κλιφ για παράδειγμα, ήταν ένας κλασικός πρωταγωνιστής ταινιών δράσης της δεκαετίας του 60.
Για κάποιο λόγο όμως, από τη δεκαετία του 80 και μετά, οι αμερικάνοι έκριναν σκόπιμο να έχουν για πρωταγωνιστές στις ταινίες δράσης, τύπους γεμάτους μουσκουλα...
Ποιος ακριβώς τους είπε ότι όταν θέλω να δω έναν τύπο να πολεμάει στη ζούγκλα με εξωγήινους, τον θέλω να είναι γεμάτος φέτες, λες και τον τσίμπησε ακρίδα της ερήμου;
Βασικά στον πούτσο μου για τις φέτες του Αρνολντ, του Σταλόνε και όλων των μεταγενέστερων.
Εγώ όταν θέλω δράση, θέλω αιμα-αιμα-αιμα και ωραία τέρατα, να πετάνε πύων απ τα μάτια και φωτιές από το κώλο, και αν θες να μου δείξεις κάτι της προκοπής, δείξε μου μια γκόμενα με ωραία βυζγιά..
Με το να μου δείχνεις ένα φετά πρωταγωνιστή,
δεν καταφέρνεις να με κάνεις να ταυτιστώ μαζί του, γιατί εγώ δεν είμαι φετάς,
δεν καταφέρνεις ούτε να με κάνεις να τον θαυμάσω, γιατί είναι εγκεφαλικά παράλυτος,
και φυσικά δεν καταφέρνεις ούτε να με ερεθίσεις σεξουαλικά, γιατί αν ήθελα να βλέπω γκέι τσόντες, θα το κανα χωρίς να περιμένω να δω τον εξολοθρευτή για να φτιάξω παπάρι.
Και κάπου εδώ επανέρχομαι στο troll hunter, που παρά τις σεναριακές προχειρότητες που εμφανίζει κατά διαστήματα και τους σχεδόν δισδιάστατους χαρακτήρες του, τουλάχιστον είναι πιστό ως προς το κοινό του, προσφέροντας του αυτό που περίπου θα ήθελε να εισπράξει.
Τον μύθο, τα τέρατα, έναν σχετικό ρεαλισμό λόγω της χειροκίνητης κάμερας.
Ένα ευρωπαϊκό blair witch project, με πολύ πιο ξεκάθαρα νοήματα όμως, γιατί το "blair witch" ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη μαλακία που παίχτηκε ποτέ στον κινηματογράφο, μετά τον τιτανικό..