Υπάρχει αυτό το κλασικό όνειρο που βλέπουν οι περισσότεροι. Κάτι πολύ κακό συμβαίνει. Κάποιος μας την πέφτει να μας σφάξει. Και εκεί που είναι έτοιμος να μας καθαρίσει πάμε να ουρλιάξουμε.. Πριτς. Δεν βγαίνει φωνή. Συνεχίζουμε να προσπαθούμε. Τίποτα. Τζίφος, μέχρι που πεταγόμαστε, ίσως και ιδρωμένοι, από τον ύπνο μας. Παίρνουμε δυο ανάσες, γυρίζουμε πλευρό και τελικά συνεχίζουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Αυτά όσον αφορά τον ύπνο μας.
Τι γίνεται όμως στον «ξύπνιο» μας; Τι γίνεται όταν θέλουμε να μιλήσουμε, να φωνάξουμε ή έστω και να ψιθυρίσουμε, αλλά δεν βγαίνει τίποτα; Γαμημένη σιωπή, χωρίς να μας έχει κλείσει ο λαιμός. Να θες να πεις κάτι και να μην μπορείς. Γιατί δεν σε αφήνουν ή γιατί δεν σου βγαίνει, δεν κάνει διαφορά. Τουτ-τουουτ. Κενό. Γαμώ το φελέκι μου μέσα. Και τι κάνεις μετά; Πιάνεις το πληκτρολόγιο και γράφεις, και γράφεις, και γράφεις. Γράφεις σελίδες. Γράφεις κεφάλαια. Γράφεις βιβλία. Γράφεις τόμους. Δεν γράφεις τίποτα, ή μάλλον δεν λες τίποτα. Εξακολουθείς και είσαι στη σιωπή και ο δολοφόνος στέκεται από πάνω σου με το τσεκούρι έτοιμος να σου κόψει τον λάρυγγα.. Φώναξε, γαμώ τις εφτά πληγές του Φαραώ. Φώναξε όταν πρέπει. Και αν δεν σε αφήνουν φώναξε ακόμα πιο δυνατά. Και αν δεν σε ακούν πάρε και μια ντουντούκα. Και αν ποτέ δεν σε άκουσαν τελικά, τουλάχιστον ας ξέρεις ότι εσύ ξελαρυγγιάστηκες . Είναι καλύτερο από το να ξυπνήσεις ιδρωμένος, να αλλάξεις πλευρό και να συνεχίσεις τον ύπνο σου. Ή μήπως όχι;;;
10 κουτουράδες:
Αγαπημένε Ίμπο,
Η κατάστασις μιούτ στον ύπνο ή στον ξύπνιο είναι πραγματικά πολύ καταπιεστικός, ξού-ξού-μακριά-από-μας. Ελπίζω να μην σας έχει συμβεί κιαν σας συνέβη, υπάρχουν και διορθωτικές κινήσεις, ήτοι μπορείτε να τα πείτε γουενέβερ γιου φήλ λάικ ιτ, έστω και εκ των πολύ υστέρων.
Προσωπικώς, δεν πάσχω από αυτή την ασθένεια, κάτι που πραγματικά θα έκαμε πολύ κόσμο ευτυχισμένο. Ως θα έχετε ήδη αντιληφθεί, μιλώ μέχρι και στον ύπνο μου.
Πολλές φορές δε και περπατώντας,
Σουσού
Πολυαγαπημένη μου Μανδάμ,
Δεν νομίζω ότι και εγώ υπήρξα ποτέ σε απόλυτη κατάσταση μιούτ, παρά μόνο κάποιο καλοκαίρι που είχε κλείσει η φωνή μου από το αρκουδίσιον, και αυτό, δυστυχώς για τους γύρω μου, κράτησε μόναχα για μερικές μέρες.
Παρόλα αυτά έχω βρεθεί υπό καθεστώς μιούτ περιστασιακά και ακριβώς όταν δεν θα έπρεπε. Ανάβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...
Φίλε Γιωτό και σύντροφε επίσης,
Αν δεν σε ακούν σημαδεύεις στο αυτί. Αν δεν θέλουν να σε ακούσουν, σημαδεύεις τα μάτια. Αν δεν σε άκουσαν ποτέ, παίρνεις το καπελάκι σου και φεύγεις... ή το φερετζέ, γουατ δε φακ είναι αυτό που φοράτε εσείς οι Γιωτόπουλοι αυτού του κόσμου.
Πάντως ναι, όταν θες να φωνάξεις να φωνάξεις.
Τινκ.(με τελεία, νέο αξεσουάρ)
Τινκ μου,
Μαντίλα φοράμε εμείς οι σκούροι και αυτή είναι που πρέπει κανείς να παίρνει και να φεύγει, όταν πλέον, όχι απλά φωνάζει, αλλά βάζει μπόμπες που κανείς δεν ακούει το κρότο τους..
Καλά τα λες πάντως.
Πάντα το λεγα ότι είσαι φίλη και συντρόφισσα.
Ίμπο σκαρφαλωμένος σε βουνοκορφή και καλώντας τα τσακάλια
Εγώ που πάσχω απ΄αυτή την ασθένεια, υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά που θα δω αυτόν τον (πιο συνηθισμένο μου)εφιάλτη, θα προσπαθήσω να βγάλω φωνή. Ή μάλλον όχι μόνο να βγάλω φωνή, να σηκώσω τη γειτονιά στο πόδι!!!
Μπας και τον ξορκίσω και δεν τον ξαναδώ, μπας και μάθω να φωνάζω και στον ξύπνιο μου.
Και θα σε ενημερώσω για το αποτελέσματα!!
Llara σου απαντώ με τους στοίχους των Slipknot από το σχετικό με το θέμα μας "scream":
Scream!
Scream like you never have before
Scream!
Scream till you can't scream anymore
Scream!
Scream like your throat is bleeding
Scream!
Scream till your heart stops beating
Το παραλένε, δεν μπορώ να πω, αλλά σύμφωνα με την αρχιεπισκοπή "ξυπνούν σκοτεινές επιθυμίες", εξ ου και μας αρέσουν!
Τώρα αν σου πω ότι δεν μου ακούγονται στίχοι-πέτσες....
Αν σου πω ότι μου ακούγονται μια χαρά....
Οι δυνάμεις του σκότους είναι μαζί μου και με οδηγούν σε νέους, απάτητους, φωνακλάδικους δρόμους.
Και μ΄αρέσει!!
Ποτέ δεν υπήρχαν στίχοι-πέτσες στο σωστό χαρντ-κορ μέταλ!
Στίχους-πέτσες έχουν οι Μάνογουορ που αλείφονται με λάδι, φοράνε δερμάτινα στρίνγκ και τραγουδάνε για μάχες με σπαθιά και βέλη.
Οι Σλέιερ για παράδειγμα λένε:
Man made virus infecting the world
Self-destruct human time bomb
What if there is no God would you think the fuckin' same
Wasting your life in a leap of blind faith
Wake the fuck up can't ignore what I say
I got my own philosophy
I hate everyone equally
You can't tear that out of me
Πολύ κακία... Σχεδόν θυμώνω και μόνο που το διαβάζω. που να το άκουγα κι ολας..
Για να μιλησω λιγο ρεαλιστικα, εχουν υπαρξει φορες που εκανα την παπια και δεν εβγαλα οχι κραυγη, αλλα ουτε κρωξιμο. Μου εχει συμβει και στην επαγγελματική και στην συζυγικη μου ζωη.
Αν αναφερεσαι στην Κυριακατικη συγκεντρωση, ξελαρυγγιαστηκα..
Και στις δυο περιπτωσεις, προεχει το γενικο καλό.
λατρεμένε μπουρλοτιέρη,
εξαρτάται από το σε ποιον και γιατί πρέπει να φωνάξεις. Και επίσης ποιες ισορροπίες θα πρέπει να κρατήσεις. Είσαι έτοιμος να κάνεις ηρωική έξοδο; Το αντέχεις;;; Η δική μου πρόσφατη εμπειρία έδειξε ότι όσο και να φωνάξεις στα παχύδερμα, δεν παίρνουν χαμπάρι. Αρα, ή την κάνεις για άλλη παραλία ή τους δουλεύεις ψιλό γαζί μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο.
Στα μεγάλα και τα μαζικά τώρα, ναι, πρέπει να υψώνεις τη φωνή και να τους ξεκουφαίνεις.
Post a Comment