Το όνειρο

Το λοιπόν, πάει καιρός που έχω να γράψω ένα κανονικό ποστ. Ένα στα όρθια είχα γράψει, σαν πήδημα-αστραπή, λίγες ώρες πριν φύγω για τις διακοπές μου και από τότε έχει περάσει κοντά ένας μήνας. Οι λόγοι της απουσίας μου πολλοί, σημαντικότερος όμως λόγος ήταν οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις (ναι, έχω και τέτοιες)! Κλέβω πάντως λίγο χρόνο σήμερα για να σας περιγράψω το συμβολικό όνειρο που είδα εκεί που κοιμόμουν σαν κούτσουρο χθες το βράδυ...

Ήμουν λέει σε ένα άγνωστο μέρος, σαν παζάρι δίσκων ή κάτι τέτοιο, όπου όμως εγώ δεν πουλούσα δίσκους, αλλά κόμικ. Σκάει λοιπόν ένας μυστήριος, με πολλά παραδάκια και μου λέει ότι αν του δώσω τη συλλογή μου από Λούκυ Λουκ θα μου δώσει 25.000 Γιούρια! Παθαίνω πλάκα.. Έπιασα την καλή, λέω! Θα αγοράσω τα 192 τουρμπάτα άλογα που ονειρεύομαι! Δεν το σκέφτομαι παραπάνω, του δίνω τα κόμικ, μου δίνει τα παραδάκια και... Ξυπνάω μούσκεμα στον ιδρώτα!
"Μαλάκα, ξεπουλήθηκες! Πούλησες τους παιδικούς σου ήρωες για τέσσερις ρόδες!!"
Πετάγομαι σαν ελατήριο και ανεβαίνω στην κομικοθήκη! Ευτυχώς, ο Λούκυ είναι στη θέση του! Τσίφτης, μάγκας και καραμπουζουκλής όπως πάντα! Ήταν απλά ένα όνειρο.. Συμβολικό αδιαμφισβήτητα, το ίδιο σημαντική όμως ήταν και η απευθείας αφύπνιση μου, ο ιδρώτας που με είχε λούσει, το τρέξιμο που έριξα για να ανακαλύψω ότι όντως, ευτυχώς, ήταν όλα απλά ένα όνειρο..

Μέτα από όλη αυτή τη νυχτερινή περιπέτεια βέβαια, μπήκα σε σκέψεις. Μήπως είμαι υπερβολικά ανώριμος που δεν θα αντάλλαζα με τίποτα τους παιδικούς μου ήρωες; Οι περισσότεροι που με γνωρίζουν με έχουν ούτως ή άλλως για ανώριμο βέβαια, άλλα αυτό το λένε χωρίς να γνωρίζουν το σεβασμό που έχω στον τύπο με το άλογο που μιλάει.. (που να γνώριζαν και αυτό δηλαδή). Αν όμως ξεπουλούσα όλα αυτά που με μεγάλωσαν, θα έπαιρνα κάποιου είδους πιστοποιητικό ωριμότητας στο τέλος; Αν δηλαδή δεν είχα πάει να δω τρανσφόρμερς τις προάλλες, αλλά είχα προτιμήσει να δω την "ζωή σαν τριαντάφυλλο" θα γινόμουν αυτομάτως αποδεκτός από κάποιου είδους αφαν-γκατέ που γνωρίζει πως να ζει καλύτερα από εμένα και τους όμοιους μου, που βλέπουμε Τζακ-Ας, Μποράτ, Χ-Μεν, ακούμε μέταλ, πίνουμε μπάφους και παίζουμε PRO;;;
Αυτές τις σκέψεις έκανα μέχρι που με ξαναπήρε ο ύπνος...
..Μετά από μερικές ώρες ξύπνησα, έφαγα κορν-φλέικς, έφτιαξα καφέ, και είδα ένα επεισόδιο Southpark..

*Άνωθεν το πρώτο τεύχος Λούκυ-Λουκ που αγόρασα. "Το κοράκι"... ένα αληθινό διαμάντι. Κάτωθεν, ένα κλιπάκι για να ροκάρουμε...