Με όλο το σεβασμό που τρέφω απέναντι στον Ευριπίδη, τον Αισχύλο και τους λοιπούς αρχαίους θεατρικούς συγγραφείς, η Επίδαυρος είναι ότι πιο αρρωστημένα γκέι υπάρχει σε αυτή τη χώρα.
Επαναλαμβάνω και εξηγώ για όποιον δεν το κατάλαβε: Δεν υπάρχει τίποτα πιο αδερφίστικο από το να παρακολουθήσεις αρχαία τραγωδία στο θέατρο της Επιδαύρου
Θα προτιμούσα να φλέγομαι στην κόλαση και να κατουράν στο κρανίο μου δαίμονες από το να βρεθώ σε μια επίδειξη ξιπασιάς, νεοπλουτισμού, και πολιτισμικού αυνανισμού..
Αν υπάρχουν δυο σημεία στην Ελλάδα όπου μπορείς, κάθε καλοκαίρι, να πετύχεις τους χειρότερους έλληνες, αυτά είναι:
α. Το θέατρο της Επιδαύρου
β. Η Ψαρού στη Μύκονο
Για λόγους σεβασμού στην πολιτισμική κληρονομιά και μόνο, ενώ άνετα θα έριχνα μια ρουκέτα στη Ψαρού το δεκαπενταυγουστο, δεν θα έβαζα ποτέ βόμβα στην Επίδαυρο .. Ως εκεί όμως.
Θα ήθελα πάρα πολύ όμως να ρίξω μια βόμβα-κουράδας στο κεφάλι των ηλιθίων που κάθονται και παρακολουθούν τραγωδία με ανοιχτό το στόμα και δακρυσμένα τα μάτια
Φίλε, άκου να δεις. Στο τέλος έρχεται η κάθαρση. Ο γιος γαμάει τη μάνα του. Η κόρη πεθαίνει γιατί έτσι γούσταρε ο Δίας. Και σε τελική ανάλυση, οι ηθοποιοί παίζουν σαν χρησιμοποιημένες σερβιέτες που προσπαθούν να μιλήσουν..
Μην κάνεις ότι βλέπεις τέχνη. Μην κάνεις έστω ότι καταλαβαίνεις αυτό που βλέπεις. Είσαι εκεί για να πουλήσεις μούρη και για να λες ότι είδες τραγωδία στην Επίδαυρο.
Άκου λοιπόν και αυτό
α. Δεν είδες αρχαία τραγωδία, από αρχαίους έλληνες, στην αρχαία Ελλάδα! Είδες μια μαλακισμένη διασκευή, παιγμένη από νεοέλληνες ηθοποιούς που μετά την παράσταση οι μισοί θα σνιφάρουν κόκα σε κάποιο γιοτ και οι άλλοι μισοί θα χορεύουν σε κάποιο μπουζουξίδικο
β. Δεν είδες κάτι εξαιρετικά κουλτουριάρικο που σε ανεβάζει επίπεδο.
Όταν γράφονταν όλα αυτά τα θεατρικά έργα, αποτελούσαν την ποπ κουλτούρα της εποχής τους. Δεν αμφιβάλω για την διαχρονική τους αξία, ούτε για την ποιότητα τους. Είμαι όμως σίγουρος, ότι ποτέ δεν γράφτηκαν για κουλτουριάρηδες ή ψευτοκουλτουριάρηδες. Οπότε, παρ' τα αρχίδια μου και ξεκόλλα! Αυτό που βλέπεις στην Επίδαυρο δεν είναι κάτι που γεμίζει με γνώσεις το κλούβιο σου κεφάλι. Είσαι εκεί για να δεις το καινούριο ταγεράκι της κυρίας Γιάννας και να κρυφακούσεις τις συζητήσεις της παρέας του Θέμου, ελπίζοντας να φωτογραφηθείς δίπλα στη Μενεγάκη!
Επίδαυρος και μέγαρο μουσικής είναι τα σύγχρονα αυνανιστήρια του φαντασμένου νεο-έλληνα. Οι μαλάκες που μέσα στο μέγαρο κάνουν σαν υστερικές αδερφές αν ακουστεί έστω και ένας ψίθυρος, είναι οι ίδιοι που έχουν παρκάρει έξω απο το μέγαρο την Καγιέν τους στην μέση του δρόμου και έχουν βάλει τους μπάτσους να κάνουν τους παρκαδόρους τους!
τα ίδια σκατά, μόλις καλοκαιριάζει, ξεκινάνε για την Επίδαυρο, που είναι το θερινό "μέγαρο μουσικής". Μαζί τους, ακολουθεί και όλος ο συρφετός. φαντασμένοι. τρέντουλες. Φλώροι. Ανίδεοι. Η Επίδαυρος γεμίζει με Καγιέν, μαύρες μερσεντές και φυσικά (τι άλλο;) Σμαρτάκια!
Όλοι αυτοί μαζί, είναι οι φάτσες που βλέπουμε στις τηλεοράσεις, στα περιοδικά, στις εφημερίδες, αλλά και στον δρόμο, στα εστιατόρια και στα μπαρ. Είναι οι εμετικές φυσιογνωμίες που μας χαλάνε την διάθεση και μας ανακατεύουν το στομάχι. Και εσύ, δεν θες να είσαι με το μέρος τους. πάρτο απόφαση λοιπόν. Αν δεν θες να σου κόψει την καλημέρα όποιος cool και πραγματικά γαμάτος τύπος βρίσκεται στον περίγυρο σου, μην διανοηθείς ποτέ να πλησιάσεις στην Επίδαυρο. Είναι ένας καλός λόγος για να σε λιθοβολήσω αν ποτέ σε δω μπροστά μου.
Επαναλαμβάνω και εξηγώ για όποιον δεν το κατάλαβε: Δεν υπάρχει τίποτα πιο αδερφίστικο από το να παρακολουθήσεις αρχαία τραγωδία στο θέατρο της Επιδαύρου
Θα προτιμούσα να φλέγομαι στην κόλαση και να κατουράν στο κρανίο μου δαίμονες από το να βρεθώ σε μια επίδειξη ξιπασιάς, νεοπλουτισμού, και πολιτισμικού αυνανισμού..
Αν υπάρχουν δυο σημεία στην Ελλάδα όπου μπορείς, κάθε καλοκαίρι, να πετύχεις τους χειρότερους έλληνες, αυτά είναι:
α. Το θέατρο της Επιδαύρου
β. Η Ψαρού στη Μύκονο
Για λόγους σεβασμού στην πολιτισμική κληρονομιά και μόνο, ενώ άνετα θα έριχνα μια ρουκέτα στη Ψαρού το δεκαπενταυγουστο, δεν θα έβαζα ποτέ βόμβα στην Επίδαυρο .. Ως εκεί όμως.
Θα ήθελα πάρα πολύ όμως να ρίξω μια βόμβα-κουράδας στο κεφάλι των ηλιθίων που κάθονται και παρακολουθούν τραγωδία με ανοιχτό το στόμα και δακρυσμένα τα μάτια
Φίλε, άκου να δεις. Στο τέλος έρχεται η κάθαρση. Ο γιος γαμάει τη μάνα του. Η κόρη πεθαίνει γιατί έτσι γούσταρε ο Δίας. Και σε τελική ανάλυση, οι ηθοποιοί παίζουν σαν χρησιμοποιημένες σερβιέτες που προσπαθούν να μιλήσουν..
Μην κάνεις ότι βλέπεις τέχνη. Μην κάνεις έστω ότι καταλαβαίνεις αυτό που βλέπεις. Είσαι εκεί για να πουλήσεις μούρη και για να λες ότι είδες τραγωδία στην Επίδαυρο.
Άκου λοιπόν και αυτό
α. Δεν είδες αρχαία τραγωδία, από αρχαίους έλληνες, στην αρχαία Ελλάδα! Είδες μια μαλακισμένη διασκευή, παιγμένη από νεοέλληνες ηθοποιούς που μετά την παράσταση οι μισοί θα σνιφάρουν κόκα σε κάποιο γιοτ και οι άλλοι μισοί θα χορεύουν σε κάποιο μπουζουξίδικο
β. Δεν είδες κάτι εξαιρετικά κουλτουριάρικο που σε ανεβάζει επίπεδο.
Όταν γράφονταν όλα αυτά τα θεατρικά έργα, αποτελούσαν την ποπ κουλτούρα της εποχής τους. Δεν αμφιβάλω για την διαχρονική τους αξία, ούτε για την ποιότητα τους. Είμαι όμως σίγουρος, ότι ποτέ δεν γράφτηκαν για κουλτουριάρηδες ή ψευτοκουλτουριάρηδες. Οπότε, παρ' τα αρχίδια μου και ξεκόλλα! Αυτό που βλέπεις στην Επίδαυρο δεν είναι κάτι που γεμίζει με γνώσεις το κλούβιο σου κεφάλι. Είσαι εκεί για να δεις το καινούριο ταγεράκι της κυρίας Γιάννας και να κρυφακούσεις τις συζητήσεις της παρέας του Θέμου, ελπίζοντας να φωτογραφηθείς δίπλα στη Μενεγάκη!
Επίδαυρος και μέγαρο μουσικής είναι τα σύγχρονα αυνανιστήρια του φαντασμένου νεο-έλληνα. Οι μαλάκες που μέσα στο μέγαρο κάνουν σαν υστερικές αδερφές αν ακουστεί έστω και ένας ψίθυρος, είναι οι ίδιοι που έχουν παρκάρει έξω απο το μέγαρο την Καγιέν τους στην μέση του δρόμου και έχουν βάλει τους μπάτσους να κάνουν τους παρκαδόρους τους!
τα ίδια σκατά, μόλις καλοκαιριάζει, ξεκινάνε για την Επίδαυρο, που είναι το θερινό "μέγαρο μουσικής". Μαζί τους, ακολουθεί και όλος ο συρφετός. φαντασμένοι. τρέντουλες. Φλώροι. Ανίδεοι. Η Επίδαυρος γεμίζει με Καγιέν, μαύρες μερσεντές και φυσικά (τι άλλο;) Σμαρτάκια!
Όλοι αυτοί μαζί, είναι οι φάτσες που βλέπουμε στις τηλεοράσεις, στα περιοδικά, στις εφημερίδες, αλλά και στον δρόμο, στα εστιατόρια και στα μπαρ. Είναι οι εμετικές φυσιογνωμίες που μας χαλάνε την διάθεση και μας ανακατεύουν το στομάχι. Και εσύ, δεν θες να είσαι με το μέρος τους. πάρτο απόφαση λοιπόν. Αν δεν θες να σου κόψει την καλημέρα όποιος cool και πραγματικά γαμάτος τύπος βρίσκεται στον περίγυρο σου, μην διανοηθείς ποτέ να πλησιάσεις στην Επίδαυρο. Είναι ένας καλός λόγος για να σε λιθοβολήσω αν ποτέ σε δω μπροστά μου.