Σήμερα τα πόδια μου βρωμάνε μέσα από τα παπούτσια μου
Ίσως να πρέπει να τα κάψω
τα παπούτσια όχι τα πόδια
Έχουν γίνει σαν εκείνα τα μπλε adidas που είχα κάποτε και βρωμούσαν ψοφίμι
Στα παπούτσια έχω παρατηρήσει πως φταίει το υλικό
Μερικά βρωμάνε πολύ από τον πρώτο κι όλας καιρό που τα αγοράζεις..
Μια φορά να κάνεις τη μαλακία και να τα φορέσεις χωρίς κάλτσα και θα βρωμάνε μέχρι να τα κάψει ο Φρόντο στη Μόρντορ
Δεν παίζει όμως να τα πετάξω.
Η ποδαρίλα μου, μου υπενθυμίζει από που ήρθα και που πάω
Είναι σαν πυξίδα. απλά είναι μια ενοχλητική-stinky πυξίδα.
Δεν παύει όμως να είναι μια πυξίδα και ο άνθρωπος χρειάζεται πυξίδες στην ζωή του..
το κακό από την άλλη είναι οι δημόσιοι χώροι. Όπως τώρα στο γραφείο ή τις προάλλες στο σινεμά.
Η βρώμα είναι τέτοια που κοιτάζω γύρω γύρω ψάχνοντας -και καλά- να βρω ποιος μαλάκας μυρίζει ποδαρίλα,
σύμφωνα με το παλιό γνωστό τρικ του πρωτοκλαστή και πρωτομυριστή.
Still, τα παπούτσια δεν προτίθεμαι να τα πετάξω. Ίσως απλά να τους βάλω dactarin και να τα αφήσω καμιά δυο μέρες στο μπαλκόνι να ψοφήσουν οι μύκητες, οι κατσαρίδες της γειτονιάς και η γιαγιά από τον δεύτερο..
Πάντα μπορείς να βρεις το καλό μες στο κακό και τούμπαλιν
Ίσως να πρέπει να τα κάψω
τα παπούτσια όχι τα πόδια
Έχουν γίνει σαν εκείνα τα μπλε adidas που είχα κάποτε και βρωμούσαν ψοφίμι
Στα παπούτσια έχω παρατηρήσει πως φταίει το υλικό
Μερικά βρωμάνε πολύ από τον πρώτο κι όλας καιρό που τα αγοράζεις..
Μια φορά να κάνεις τη μαλακία και να τα φορέσεις χωρίς κάλτσα και θα βρωμάνε μέχρι να τα κάψει ο Φρόντο στη Μόρντορ
Δεν παίζει όμως να τα πετάξω.
Η ποδαρίλα μου, μου υπενθυμίζει από που ήρθα και που πάω
Είναι σαν πυξίδα. απλά είναι μια ενοχλητική-stinky πυξίδα.
Δεν παύει όμως να είναι μια πυξίδα και ο άνθρωπος χρειάζεται πυξίδες στην ζωή του..
το κακό από την άλλη είναι οι δημόσιοι χώροι. Όπως τώρα στο γραφείο ή τις προάλλες στο σινεμά.
Η βρώμα είναι τέτοια που κοιτάζω γύρω γύρω ψάχνοντας -και καλά- να βρω ποιος μαλάκας μυρίζει ποδαρίλα,
σύμφωνα με το παλιό γνωστό τρικ του πρωτοκλαστή και πρωτομυριστή.
Still, τα παπούτσια δεν προτίθεμαι να τα πετάξω. Ίσως απλά να τους βάλω dactarin και να τα αφήσω καμιά δυο μέρες στο μπαλκόνι να ψοφήσουν οι μύκητες, οι κατσαρίδες της γειτονιάς και η γιαγιά από τον δεύτερο..
Πάντα μπορείς να βρεις το καλό μες στο κακό και τούμπαλιν
10 κουτουράδες:
dactarin kai sto podi kai meta na foras kaltsa(oxi thn xthesinh,na allazeis zeygari)
mporeis episs na madhseis triantafylla kai na perpatas panw sta rodopetala.einai pio gay kai amfivolou apotelesmatikothtas.
telos mporeis na vouthxeis thn patousa se ayto to ygro se portokali plastiko pou exoume gia to mpanio.sigourh epityxia....
αυτό με το ακουα φόρτε ακούγεται καλό!
Πολύ καλό ποστ. Ακου τώρα και αυτό:
Πρίν ένα 8μηνο άλλαξα δουλειά. Με την ευκαιρία μιας και μπήγκα σε καινούριο περιβάλλον, είπα να πάρω και μια καινούρια φορεσιά. Πήρα και παπούτσια. Πήγα σε 1 μαγαζί και τα πήρα όλα απο εκεί. Είχε κάτι παπούτσια εκειπέρα , άλλα με 200 ευρώ, άλλα με 100 ευρώ, και κάτι άλλα με.....45 ευρώ. Νομίζω το μαγαζί ήταν Clue. Ναι φέρθηκα σαν αληθινός τσίπης γιατί απλά δε δίνω δεκάρα τσακιστή για τα ρούχα της δουλειάς. Θέλω πλέον απλά να πληρώ μόνο την ελάχιστη απαίτηση του γαμημένου εργοδότη μου σε αυτό το θέμα. Ε, λοιπόν ρε φίλε δε ξέρω απο τι τα είχαν φτιάξει αλλά κατάφερα(ν) και βρώμισαν τη 1η μέρα που τα έβαλα. Πρέπει να ήταν απο ακατέργαστο καουτσούκ. Παραδόξως , 8 μήνες μετά , τα φοράω ακόμα. Νιώθω τη σόλα έτοιμη να τρυπήσει, και η οσμή είναι πραγματικά ενοχλητική έξω απο τα παπούτσια, αλλά τόσο έντονη πια, που κανείς δε πιστεύει οτι είναι απο πόδι ή και παπούτσι. Νομίζουν οτι κάτι σάπισε μέσα στον αγωγό του κλιματισμόυ και όλο λένε να κάνουν παράπονα στον υπεύθυνο εγκαταστάσεων προκειμένου αυτός να προβεί σε καθαρισμό. Οπότε νομίζω την έχω σκαπουλάρει. Παρόλα αυτά ,8 μήνες μετά, το παπούτσι γυαλίζει σα καινούριο.
Βρωμιαρη!
Να βαζεις καλτσα και ταλκ που απορροφα ιδρωτα & μυρωδιες.
φιλε χαμουρα.το προβλημα δεν ειναι τα συγκεκριμένα παπουτσια.τελος
Τετοια παπουτσια ειχαμε μικρα,αν και ειναι πιθανο να ηταν τα ποδια μας που φταιγανε!Χαθηκα φιλε..εμφανιστηκα για λιγο και θα εξαφανιστω συντομα.Καλο καλοκαιρι!
Αν μου τόλεγες ένα χρόνο πριν θα στα ζήταγα για την πτυχιακή μου στη μικροβιολογία και θα σε έκανα διάσημο, τώρα είναι αργά. Το κορυφαιότερο είναι αυτό που είχα πάθει εγώ, αγόρασα καινούρια παπούτσια για να κάνω ντόρο στον καινούριο γκόμενο (τρομάρα μου) αλλά από την τσιγκουνιά μου πήγα και πήρα κάτι Μπέρσκα και άγιος ο θεός. Για να μη στα πολυλογώ, κάνω να βγάλω το παπούτσι στο πρώτο έχον φιλοδοξίες ραντεβού (δεν τον ήξερα πάνω από μήνα τον χριστιανό και δεν ήμασταν και χυμαδιό ακόμα να πεις...), και καπάκι πατάω backspace ακολουθούμενο από την ατάκα 'μωρέ δε βλέπουμε καμιά ταινία καλύτερα;'. Πάλι καλά δεν το χάσαμε το κορμί πατριώτη, τα μπαλώσαμε. Τα παπούτσια τα πέταξα, αιωνία η μνήμη.
όσο πιο όμορφο είναι το παπούτσι τόσο πιο πολύ βρωμάει. (ή τόσο πιο πολύ μας χτυπάει)
rofl rofl
δε σκέφτηκες ποτέ να τα χρησιμοποιήσεις σαν βιολογικό όπλο?
Post a Comment