Saturday, March 31, 2007

O Johnny Cash...


Θα ρωτήσει κανείς: "Μα που σου ήρθε τώρα αυτός;"..

Λοιπόν, ο συγχωρεμένος ήταν πολλά περισσότερα απο αυτά που είδαμε στην σχετικά πρόσφατη ταινία "walk the line"... Η πρώτη μου πραγματική επαφή με τον Κύριο Τζόνι έγινε στο άκουσμα του american IV, του τελευταίου του δίσκου, ο οποίος δε λέω, καλός. Πολύ καλός ήταν. Όχι όμως αυτό που ήθελα να ακούσω απο εναν αληθινό καουμπόι.
Κάπως έτσι πάντως μου κινήθηκε το ενδιαφέρον και έπεσε στα χέρια μου ο αμέσως προηγούμενος δίσκος του, ο American III.. Ένας δίσκος που απο μόνος του είναι αρκετός για να κάνει τον Cash θρύλο. Κάπου διάβασα οτι τον έγραψε αμέσως μετά απο ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε. Μπορεί. Παρόλα αυτά είχα χρόνια να ακούσω έναν δίσκο βγαλμένο τόσο μέσα απο την καρδιά του καλλιτέχνη. Ο θείος Johnny τραγουδάει σαν αληθινός μοναχικός καουμπόι. Διασκευάζει U2 με τέτοιο τρόπο που σε κάνει να συμπαθήσεις τους Ιρλανδούς, διασκευάζει Cave, διασκευάζει Tom Petty, μα πάνω απο όλα τραγουδάει και περιπαίζει την μοναξία του.
Δεν είμαι καουμπόι, ούτε γεννήθηκα στις όχθες του Μισισιπί, αλλά ο Τζόνι με άγγιξε και έφερε τον Μισισιπί μπροστά στην πόρτα μου και τέλος, ο Τζόνι σε αυτόν τον δίσκο ήταν ποιό αληθινός απο κάθε ταινία και βιβλίο που περιγράφει την ζωή του.

2 κουτουράδες:

Anonymous said...

xairetizo lipitera to post gia ton megisto.

thrinos simera gia to kapsimo tou spitiou to megistou!

Οι πληροφορίες για το κάψιμο

mujahedin said...

Έμαθα και εγώ τα θλιβερά μαντάτα. Τον θείο Τζόνυ φαίνεται να τον κυνηγάει κατάρα ακόμα και τώρα.. Υποθέτω ότι η απάντηση του σε αυτό θα ήταν το “ring if fire”